Kat met diagnose vermoedelijke lymfeklierkanker

De diagnose op basis van bloedonderzoeken.

Medio december 2015 krijg ik poes Nikki onder behandeling. Nikki is geboren in juli 2005. In december 2015 wordt er bloed bij haar afgenomen om te onderzoeken waarom ze in 6 maanden tijd een kilo is afgevallen. De diagnose die hieruit volgt, komt hard aan: ‘leuco’s en lymfo’s dermate hoog dat vermoeden bestaat van maligne lymfoom‘ (lymfeklierkanker). Ze heeft een LDH waarde van 1918 (referentiewaarde < 182).  De dierenarts is redelijk zeker van zijn zaak; om het precies te weten is nog verder onderzoek nodig, maar de conclusie is in feite dat alleen nog chemo rest. Op dat moment komt de eigenaar van Nikki bij mij met de vraag of ik Nikki met behulp van de homeopathie nog een goede kwaliteit van leven kan bieden. Van verder onderzoek wordt afgezien.

Start van de homeopathische behandeling.

Ik start de behandeling op basis van wat ik weet en wat ik zie. Ik zie geen dier dat heel erg ziek is. Nikki heeft geen koorts, geen vergrote lymfeklieren. Ze valt alleen af. Verder zit ze niet goed in haar vel; ze heeft grote moeite met de hond in het gezin; deze is zo uitbundig dat dit teveel is voor Nikki. Het liefst trekt ze zich boven terug. Beneden in de woonkamer, waar ook de hond is, wil ze liever niet zijn. Ze slaapt veel en heeft weinig zin in spel.

Een week of 3 na aanvang van de homeopathische behandeling adviseer ik de eigenaar om een second opinion te laten uitvoeren door een dierenarts gespecialiseerd in katten; dit omdat de uitslagen en het beeld dat ik zie niet overeenstemmen. Deze arts doet wederom een bloedtest en maakt ook een aantal röntgenfoto’s.

De rest van het verhaal over Nikki kun je hieronder lezen, welke tekst is geschreven door de eigenaar van Nikki.

Het verhaal van de eigenaar.

“Nikki (10jr) was in een half jaar te veel afgevallen, hoewel ze verder niet ziek leek. De dierenarts deed bloedonderzoek en op grond daarvan werd vastgesteld dat ze zeer waarschijnlijk lymfeklierkanker had. Om het zeker te weten waren meer onderzoeken nodig om dan eventueel nog chemotherapie te geven. Dat stuitte me enorm tegen de borst en ik zocht naar een manier om (als ze dan toch dood zou gaan) haar laatste weken/maanden zo aangenaam mogelijk te laten zijn.

Zo kwam ik bij Marielle, met de nodige nuchterheid aangezien ik zelf regulier arts ben. Na een korte behandeling waarin Nikki stabiel bleef en weer iets aankwam in gewicht, raadde Marielle me aan een second opinion te laten doen bij een andere dierenarts. Daar is toen opnieuw bloedonderzoek gedaan: het bloed bleek vrijwel genormaliseerd! Maar uit foto’s bleek Nikki een forse dubbele kaakontsteking te hebben. Aanvankelijk besloot ik met die diagnose het reguliere circuit in te gaan, maar Nikki leek beroerder te worden van die aanpak en at zelfs niet meer. Bovendien zou ze een grote kaakoperatie moeten krijgen en langdurig antibiotica, waar ik enorm tegen opzag gezien haar reactie op reguliere medicijnen. Na veel twijfel groeide mijn vertrouwen in Marielle’s aanpak. Dat begon al nadat Nikki direct weer ging eten na het herstarten van de ‘snuifjes’ en bij verschillende middelen duidelijke reacties vertoonde. Het was een intensieve weg met onzekere (en voor mij onverklaarbare) momenten, maar uiteindelijk is Nikki er in enkele maanden helemaal bovenop gekomen, waar ik Marielle zeer dankbaar voor ben.

Judith”

Meer lezen? Klik dan hier.